ဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕ေတာ္ကအေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွဘာသာစကားနဲ႕ဘာသာေဗဒ ပညာရပ္ စာတမ္းဖတ္ပြဲ

“ဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕အဝင္ ဆိုင္းဘုတ္”

ဒီတစ္ခါစာတမ္းဖတ္ပြဲက စာေရးသူေလ့လာထားတဲ့ ျမန္မာစာဘာသာရပ္နဲ႕ တိုက္႐ိုက္ ပတ္သက္တဲ့ ပြဲလို႔ဆိုရမွာပါ။ တိဗက္-ျမန္မာအႏြယ္ထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ျမန္မာစာဟာ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွ ဘာသာစကားေတြထဲက အဓိက ဘာသာစကားတစ္ခု ျဖစ္တာကိုး။ သြားရမဲ့ ေနရာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာ သြားေရာက္ ေလ့လာခ်င္ေနတဲ့ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာလို႔ဆို ဒီကေန႔မွာ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံဟာ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွရဲ႕ က်ားတစ္ေကာင္ ျဖစ္လို႔လာေနၿပီ ဆိုတာကို သတိထားမိ လာၾကၿပီေလ။ စီးပြားေရးအရ ေျပာတာပါ။ ၁၉၅၉-၁၉၇၅ အတြင္း ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေၾကာင့္ ျပာပံုၾကားေကန ႐ုန္းထလာခဲ့ရတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအျဖစ္ ရပ္တည္လာခဲ့ၾကတာ စစ္အၿပီး ဧၿပီ ၃၀ ၁၉၇၅ ကေန ၁၉၈၄ ခုႏွစ္အထိေတာ့ စီးပြားေရးမွာ ခပ္ေႏွးေႏွးပံုမွန္ အေနအထားတစ္ခုသာ ျဖစ္ခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ၁၉၈၄ ကအစျပဳလို႔ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံႀကီးဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးဆုိင္ရာ မူ၀ါဒေတြမွာ ဗီယက္နမ္ ျပည္သူေတြအတြက္ တံခါးဖြင့္၀ါဒနဲ႕ အမွန္အကန္ ေျပာင္းလဲက်င့္သံုးလာခဲ့လို႔ အခု ၂၀၀၉ခုႏွစ္ (၂၅ႏွစ္)တြင္းမွာ သိသိသာသာ တိုးတက္ႏႈန္း ျမင့္လာခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဟိုခ်ီမင္း ဆုိတာကလည္း ဗီယက္နမ္ သူရဲေကာင္းအျဖစ္ ၾကားဖူးထားၿပီးသား။ သူ႕ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ အမည္ေပးထားတဲ့ ဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕ေတာ္မွာ စာတမ္းဖတ္ပြဲက က်င္းပမွာဆိုေတာ့ စာေရးသူအတြက္ သိခ်င္စရာေတြ တစ္ေလွႀကီးနဲ႕ တက္တက္ျကြျကြ ျဖစ္ေနရပါတယ္။

ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ေတာင္ပိုင္းရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ဟိုခ်ီမင္းစီတီကို ရန္ကုန္ကေန တိုက္႐ိုက္ေရာက္တဲ့ ေလယာဥ္မ႐ွိေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကေန တဆင့္ Transit လုပ္ရပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ကေန ဟိုခ်ီမင္းစီတီကို သြားတဲ့ ေလယာဥ္ကလည္း နည္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သု၀ဏၰဘူမိေလဆိပ္ႀကီး ထဲမွာ ၁၀နာရီေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘန္ေကာက္နဲ႕ ဟိုခ်ီမင္းက စီးရတာမွ ၄၅မိနစ္ တည္းၾကာေတာ ့သိပ္မေ၀းလွပါဘူး။ ရန္ကုန္-ဘန္ေကာက္ ေလာက္ပဲေ၀းပါတယ္။ ေလယာဥ္အဆင္ေျပမယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ရတာက ပိုၾကာေနတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေတာင္ အခုေနာက္ပိုင္းမွ ဗီယက္နမ္ကို အသြားအလာ မ်ားလာၾကလို႔ ထုိင္းေလေၾကာင္းလိုင္းက တစ္ရက္ကို ႏွစ္ႀကိမ္တုိးခ်ဲ႕ ေျပးဆြဲေပးတဲ့ လိုင္းအသစ္ပါတဲ့။ ႏုိင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္မဟုတ္ေပမဲ့ စီးပြားေရးမွာ တံခါးဖြင့္ေပးလာေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြလည္း တိုးခ်ဲ႕ ေျပးဆြဲလာၾကတာေပါ့။ စင္ကာပူ၊ အင္ဒိုနီး႐ွား၊ မေလး႐ွားစတဲ့ အာစီယံႏုိင္ငံ ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြသာ မကဘူး Cathey Pacific, Air France အစ႐ွိတဲ့ ကမၻာေက်ာ္ ေလယာဥ္ႀကီးေတြလည္း ေျပးဆြဲလာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီလိုႏုိင္ငံတကာ ေလယာဥ္ႀကီးေတြ ရပ္နားေျပးဆြဲရာကေန ရမဲ့ ႏုိင္ငံျခားအခြန္ေငြေတြလည္း ႏုိင္ငံ အတြက္ တိုးလာတာေပါ့။ ဒါ့အျပင္ ၾသစေၾတးလ်၊ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၊ ကမ္ေဘာဒီးယား၊ ကေနဒါ၊ တ႐ုတ္၊ က်ဴးဘား၊ ဒိန္းမတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယား၊ လာအို၊ မေလး႐ွား၊ နယ္သာလန္၊ နယူးဇီလန္၊ ပိုလန္၊ ႐ု႐ွား၊ စင္ကာပူ၊ စပိန္၊ ဆြီဒင္၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ထုိင္း၊ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီ၊ အဂၤလန္၊ ဟန္ေဂရီ၊ အိႏၵိယ၊ အင္ဒိုနီး႐ွားနဲ႕ အီတလီ ေကာင္စစ္၀န္႐ံုးေတြလည္း႐ွိေတာ့ ဒီၿမိဳ႕ကေန ႏုိင္ငံတကာကို သြားခ်င္လာခ်င္ရင္ ေျမာက္ပိုင္းက ၿမိဳ႕ေတာ္ဟႏြိဳင္း အထိ သြားေနစရာမလိုဘဲ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာကိစၥ အဆင္ေျပေစတာေပါ့။

“ဆိုင္ဂံုျမစ္ႀကီးစီးဆင္းေနတဲ့ ဟိုခ်ီမင္းၿမိဳ႕ေတာ္ (ေလယာဥ္ေပၚမွျမင္ကြင္း)”

ဆိုင္ဂံုျမစ္ႀကီးစီးဆင္းေနတဲ့ ဆုိင္ဂံုၿမိဳ႕ (ဟိုခ်ီမင္းစီတီ)ႀကီးကို အေပၚကေန ျမင္ေနရပါၿပီ။ ထန္ဆိုနတ္ ႏုိင္ငံတကာက ေလဆိပ္ႀကီးကေန စာတမ္းဖတ္ပြဲေကာ္မတီကို ႀကိဳတင္ အခန္းလုပ္ထားေပးတဲ့ North Wind Hotel ဆီကို တကၠဆီငွားၿပီးလာခဲ့လိုက္တယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ရင္ခုန္စြာနဲ႕ေငးေမာၾကည့္ခဲ့တာ ေလဆိပ္ကထြက္လိုက္တာနဲ႕ မႏၲေလးကိုျပန္ေရာက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဆုိင္ကယ္ေတြကိုေတြ႕လိုက္ ရလို႔ေလ။ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ စည္းကမ္းကေတာ့ သိပ္တင္းၾကပ္မဲ့ပံုမေပၚဘူး။ ကိုယ့္နားလည္မႈနဲ႕ကိုယ္ သြားလာ ေနၾကတာကသိသာတယ္။ တခ်ိဳ႕မီးပြိဳင့္ေတြမွာဆို ကားေတြထက္ ဆုိင္ကယ္ေတြက ပိုမ်ားေနတာေတြ႕ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုိင္ကယ္ေနာက္ခံုေတြမွာျဖစ္ေစ ေ႐ွ႕မွာျဖစ္ေစ အမ်ိဳးအမည္စံုတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကိုတင္ၿပီး သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရးယာဥ္အျဖစ္ သံုးေနတဲ့သူေတြကိုလည္းေတြ႕ရတယ္။

“ဆိုင္ကယ္ၿမိဳ႕ေတာ္”

SEALS XIX [The 19th Annual Meeting of the Southeast Asia Linguistics Society] က်င္းပမဲ့ေနရာက ဗီယက္နမ္အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ရဲ႕လက္ေအာက္က လူမႈေရးသိပၸံနဲ႕ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ တကၠသိုလ္ [USSH, the University of Social Sciences and Humanities] မွာျဖစ္ပါတယ္။ တည္းခိုတဲ့ ဟိုတယ္နဲ႕က ခုႏွစ္မိနစ္ေလာက္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေရာက္တဲ့အကြာအေ၀းမွာ ႐ွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ႐ွိတဲ့ အတြက္ ဒီတကၠသိုလ္ကေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအတြက္လည္း သြားေရးလာေရးလြယ္ကူေစတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ပင္မတကၠသိုလ္ႀကီးရဲ႕အခြဲ အထူးျပဳဘာသာရပ္ တကၠသိုလ္ျဖစ္ေပမဲ့ အေဆာက္အဦးႀကီးက ေျခာက္ထပ္၊ ဓာတ္ေလွကားႏွစ္စင္းနဲ႕ ခန္႔ထည္တာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ တကၠသိုလ္၀င္းထဲ ၀င္လိုက္တာနဲ႕ SEALS XIX Conference 2009 ၂၀၀၉ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဆိုင္းဘုတ္နားေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ စီမွာေတာ့ ဗီယက္နမ္၀တ္စံုျပည့္ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးသံုးေယာက္က ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး Welcoming Party ပထမထပ္ကိုၾကြဖို႔ေျပာေပးေနတယ္။ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း စာေရးသူကို ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳးထင္လို႔ ဗီယက္နမ္ဘာသာစကားနဲ႕ေျပာဆို ႏႈတ္ဆက္ၾကေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဗီယက္နမ္မဟုတ္ေၾကာင္း ျမန္မာျပည္က လာတာျဖစ္ေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံနားေလးက ႏုိင္ငံျဖစ္ေၾကာင္း အေတာ္႐ွင္းျပလိုက္ရတယ္။

“USSH ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ”

ပင္မေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ ပထမထပ္ကို တက္လိုက္တာနဲ႕ ေရာက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ SEALS XIX ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးကို ထပ္ေတြ႕လိုက္ရၿပီး အဲဒီေအာက္မွာေတာ့ စားပြဲ႐ွည္ႀကီးတစ္လံုးေ႐ွ႕မွာ တက္ေရာက္လာသူေတြ စာရင္းသြင္းေနၾက၊ မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္းႏႈတ္ဆက္ၾက၊ ကိုယ့္အဖြဲ႕နဲ႕ကိုယ္စကား လက္ဆံုက်ေနၾကတာေတြကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒီစာတမ္းဖတ္ပြဲႀကီးရဲ႕ ဒါ႐ိုက္တာ ေဒါက္တာငုရင္ဗန္ေဟာင္း [Dr. Nguyen Van Hue] ကေတာ့ ႏုိင္ငံတကာအရပ္ရပ္က တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ စာတမ္း႐ွင္ေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္းvလိုက္ႏႈတ္ဆက္ ေနပါတယ္။ အလယ္ေနရာမွာေတာ့ တက္ေရာက္လာသူေတြကို ညစာနဲ႕ တည္ခင္းဧည့္ခံဖို႔ အစားအေသာက္ေတြ ျပင္ဆင္ေနၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။ စာေရးသူလည္း စာတမ္းဖတ္ပြဲ ဒါ႐ိုက္တာကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ စာတမ္းအက်ဥ္းစာအုပ္ကို သဲႀကီးမဲႀကီးဖတ္ေနတုန္း ေနာက္ကေန နာမည္ကို မပီကလာ ပီကလာေခၚၿပီး ႏႈတ္ဆက္သံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ SOAS က ကိုရဲေက်ာ္ခိုင္ [Dr. Justin Watkins] ျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။ သူက အခုမွေလဆိပ္ကေရာက္ၿပီး ဒီကိုတန္းလာခဲ့ရေၾကာင္းေျပာၿပီး ေဘးနားက ျပင္သစ္မေလး မ၀င္း၀င္းေမာ္နဲ႕မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ စကားေျပာေဖာ္ရသြားတာနဲ႕ စာအုပ္ပိတ္ၿပီး သူတို႔ေတြနဲ႕အတူ ညေနစာကို ဆာဆာနဲ႕အားရပါးရစားပစ္လိုက္တယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေန႔ ေမ ၂၇ ရက္ အစီအစဥ္ကေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႕ၿပီးသြားခဲ့တယ္။

SEALS XIX စာတမ္းဖတ္ပြဲက ေမ ၂၈-၂၉ ရက္ ႏွစ္ရက္က်င္းပပါတယ္။ ဒီႏွစ္ရက္အတြင္း ႏိုင္ငံတကာက ဘာသာေဗဒနဲ႔ အေ႐ွ႔ေတာင္အာ႐ွဘာသာ စကားဆိုင္ရာ စာတမ္းေပါင္း ၇၄ေစာင္ကို ဖတ္ၾကားတင္သြင္းၾကမွာပါ။ ဒါေတာင္က်င္းပမဲ့ ရက္နည္းျပီး တင္သြင္းတဲ့စာတမ္းေတြက မ်ားေနလို႔ တခ်ိဳ႕စာတမ္းေတြကို စိစစ္လိုက္ရတယ္လို႔ ဒါ႐ိုက္တာကေျပာပါတယ္။ စာတမ္းဖတ္ပြဲကို ၂၈ရက္မနက္ ၉နာရီမွာ ဒီတကၠသိုလ္ရဲ႕ ပါေမာကခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဗိုဗင္႐ွန္း [Prof.Dr.Vo Van Sen] ရဲ႕ႏႈတ္ဆက္မိန္႔ခြန္းနဲ႔ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။ Keynote Presentation အေနနဲ႔ကေတာ့ Paul Sidwell ရဲ႕ "The Austroasiatic Central Riverine Hypothesis" စာတမ္းနဲ႔ ေအာ္ရီဂြန္ တကၠသိုလ္က Dr.Scott DeLancey ရဲ႕ "Language Replacement And the Spread of Tibeto-Burman" ဆိုတဲ့ စာတမ္းႏွစ္ေစာင္နဲ႔ တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ စာတမ္း႐ွင္ေတြကို ႏႈိးေဆာ္ဖတ္ၾကား ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး ဖတ္ၾကား တင္သြင္းအျပီး မွာေတာ့ နာရီ၀က္နားခ်ိန္ေပးတာနဲ႔ မနက္စာကို အဲဒီအခ်ိန္က်မွ စားျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္၊ ေရသန္႔ေတြနဲ႔အတူ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံလုပ္ ႐ိုးရာအခ်ိဳမုန္႔ေလးေတြလည္း ပါတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ကိုယ့္မႏၲေလးက ထိုးမုန္႔၊ လမုန္႔ေတြနဲ႔ ခပ္္ဆင္ဆင္ အရသာတူေနလို႔ မႏၱေလးကိုေတာင္ သြားသတိရလိုက္မိတယ္။ ဆိုင္ကယ္ေပါတာေရာ၊ မုန္႔အရသာ၊ ဟင္းအရသာေတြနဲ႔ လူပံုစံေတြကအစ တူေနတာေၾကာင့္ အခုမွ ေရာက္ဖူးတဲ့ၿမိဳ႕ေပမယ့္ စိတ္ထဲကအလုိလိုရင္းႏွီးၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေပါ့ပါးတဲ့ အရသာကို ခံစားခဲ့ရတာက ထူးျခားခ်က္တစ္ခုပါ။

“စိတ္ဝင္တစား ေဆြးေႏြးၾကသူမ်ား”

တင္သြင္းတဲ့စာတမ္း ၇၄ ေစာင္ကို အခန္းေလးခန္းခြဲၿပီး ပ႐ိုဂ်က္တာေတြ လက္ေတာ့ပ္နဲ႕ စပီကာစတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အဆင့္မီ အသံုးအေဆာင္ အျပည့္အစံုနဲ႕ ဖတ္ၾကားႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ "Phonetic & Phonology" စကားသံဖြဲ႕စည္းပံု (သဒၵေဗဒ)အပိုင္း၊ "Syntax & Lexicology" ၀ါက်တည္ေဆာက္ပံုနဲ႕ အဘိဓာန္ပညာရပ္အပိုင္း၊ "Applied Linguistics and Others fields" အသံုးခ်ဘာသာေဗဒႏွင့္ အျခားဘာသာစကားဆုိင္ရာ အပိုင္းဆိုၿပီး အဓိကအပိုင္းႀကီးသံုးပိုင္းခြဲၿပီး ဆုိင္ရာေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဖတ္ၾကားတင္သြင္းႏုိင္ဖို႔ စီစဥ္ထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီစာတမ္းဖတ္ပြဲမွာ စာေရးသူအတြက္ ထူးျခားတဲ့အစီအစဥ္တစ္ခုကေတာ့ Poster Presentation ဆုိတာေလးပါ။ သမား႐ိုးက် စာတမ္း ဖတ္ၾကားတင္သြင္းတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ နံရံကပ္ပိုစတာ သေဘာ မိမိစာတမ္းကို ဘာသာေဗဒ သီအုိရီေတြ အယူအဆေတြကို ဇယားကြက္ေတြ ပံုျပေျမပံုေတြနဲ႕ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး တင္ျပရတဲ့ပံုစံမ်ိဳးပါ။ စာတမ္း႐ွင္က သက္ဆုိင္ရာစာတမ္းေဘးမွာ ရပ္ေနရၿပီး စာတမ္းကို လာေရာက္ဖတ္ၾကား ေမးျမန္းသူေတြကို မိမိအယူအဆ ျပန္လည္႐ွင္းလင္း ေျဖၾကားေပးရပါတယ္။ သက္ဆုိင္ရာ ပိုစတာေ႐ွ႕မွာလည္း မိမိတို႔ရဲ႕ စာတမ္း အျပည့္အစံုကို ေကာ္ပီဆြဲၿပီး အထပ္လိုက္တင္ထားရပါတယ္။ စာတမ္းကို စိတ္ပါ၀င္စားသူေတြက ယူသြားလို႔ ရတာေပါ့။ ဒီစာတမ္းဖတ္ပြဲမွာ အဲဒီလို Poster Presentation အေနနဲ႕တင္ျပတဲ့စာတမ္းေပါင္း ၁၄ ေစာင္ေတြ႕ ႐ွိရပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕စာတမ္းကိုလည္း Poster Presentation အေနနဲ႕ ဒီတစ္ေခါက္တင္ျပခဲ့ရတာပါ။ အေတြ႕အၾကံဳသစ္ကို ရင္ခုန္စြာနဲ႕ မီးစင္ၾကည့္ကခဲ့ ရတာေပါ့။ ပိုစတာကပ္တာကအစ ေက်ာင္းကဘြဲ႕လြန္တန္း တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြက စီစဥ္ကူညီေပးၾကလို႔ အစစအဆင္ေခ်ာေစခဲ့ပါတယ္။ "Burmese Slang Language without Standard Slang Dictionary" ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕တင္ျပခဲ့တဲ့ Poster Presentation အၿပီးမွာေတာ့ ေ႐ွ႕မွာခ်ထားတဲ့ စာေရးသူရဲ႕ Text ေကာ္ပီေတြက ကုန္လုနီးပါးျဖစ္သြားပါတယ္။ ျပင္သစ္၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ အဂၤလန္၊ ကိုးရီးယား နဲ႕ ထိုင္းႏုိင္ငံကလာတဲ့ စာတမ္း႐ွင္တခ်ိဳ႕က လာေရာက္ဖတ္ၾကည့္ ၾကၿပီး စာေရးသူကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္းခဲ့ၾကပါတယ္။

“စာေရးသူနဲ႔ Poster Presentation ”

SEALS XIX စာတမ္းဖတ္ပြဲကို လာေရာက္ဖတ္ၾကားၾကတဲ့ စာတမ္း႐ွင္ေတြထဲမွာ အိမ္႐ွင္ ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳးေတြနဲက စာတမ္းအရည္အတြက္က အမ်ားဆံုး ျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အိမ္႐ွင္ရဲ႕အားသာခ်က္ က အရာတိုင္းမွာ သဘာ၀လိုျဖစ္ေနတာ ဆိုေတာ့လည္း မုဒိတာပြားမိပါရဲ႕။ ဒုတိယအမ်ားဆံုးစာတမ္း႐ွင္ေတြ ကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းလူမ်ိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္၊ ဆြီဒင္၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီ၊ နယ္သာလန္၊ ဘယ္လ္ဂ်ီယန္၊ ကိုးရီးယား၊ တ႐ုတ္၊ ထုိင္၀မ္၊ စင္ကာပူ၊ အင္ဒိုနီး႐ွား၊ မေလး႐ွား၊ ၾသစေၾတးလ်ားႏုိင္ငံေတြက စာတမ္း႐ွင္ေတြကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အေမရိကန္က တခ်ိဳ႕ဘာသာေဗဒ ဘြဲ႕လြန္ ေက်ာင္းသားေတြဆို စာတမ္းမတင္သြင္းဘဲ စိတ္၀င္စားလို႔ အေတြ႕အၾကံဳရခ်င္လို႔ဆိုၿပီး လာတက္ေရာက္ ေလ့လာ ၾကသူေတြကိုလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ့ တစ္ေယာက္သာ တက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ စာေရးသူတို႔ ႏုိင္ငံမွာလည္း ဗီယက္နမ္ေတြလို ႏုိင္ငံတကာအဆင့္စာတမ္းဖတ္ပြဲေတြကို အိမ္႐ွင္အျဖစ္သာ လက္ခံက်င္းပႏုိင္ ခဲ့ရင္ေတာ့ ဗီယက္နမ္ေတြထက္မနည္းတဲ့ စာတမ္းေတြကို ဖတ္ၾကားတင္သြင္းႏုိင္ၾက လိမ့္မယ္ ဆုိတာ စိတ္ထဲကကို ေသခ်ာသိေနပါေတာ့တယ္။

ျဖဴျဖဴဝင္း(ျမန္မာစာ)